In 2001 zit de Amerikaanse honkbalcoach Billy Beane met een probleem. Zijn honkbalteam, de Oakland A’s, doet het best aardig in de competitie, maar komt niet hogerop. Het team mist de middelen om goede, maar dure spelers te kopen. Beane zit vast. Totdat hij hulp zoekt bij de statistiek. Hij buigt zich over harde data van spelers en vindt op die manier ondergewaardeerde spelers die hij voor een goede prijs kan kopen. De Oakland A’s winnen niet de prestigieuze World Series, maar ver komen ze wel.
In Nederland zijn we minder ver. Twee gastschrijvers en sportliefhebbers, Michiel de Hoog en Sander IJtsma, Sander is ook te volgen op Twitter willen dat veranderen. Zij geloven dat de inzet van data tot betere sportresultaten, maar vooral ook tot betere sportverslaggeving leidt.
Met ingenieuze, niet-gangbare datamodellen hebben ze de prestaties geanalyseerd van Lex Immers, de impopulaire middenvelder van Feyenoord die alom bekendstaat als een 'kansenmisser'. Wat blijkt: wie naar de juiste data kijkt, ziet in Immers een van de beste spelers van de Nederlandse Eredivisie.
Plaats reactie
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties