Slot: "Voor mezelf heb ik dat toch lang als zeer spannend ervaren"

Nu het seizoen officieel voorbij is, krijgt ook Arne Slot meer tijd om rust te nemen en kort op vakantie te gaan. Eerst verscheen de trainer gisteravond bij ESPN om in een uitgebreid interview te vertellen over zijn afgelopen twee seizoenen bij Feyenoord.

"Het teamgevoel zit hem vooral in hoe de jongens van de eerste tot de laatste dag alles hebben gegeven voor het team", vertelt Slot in gesprek met ESPN. "Alles stond altijd in het teken van het team, als je daar leiding aan mag geven is dat misschien wel het mooiste wat je nastreeft."

Van wedstrijd 1 tot 100
Slot zijn eerste officiële wedstrijd voor de Rotterdammers, de uitwedstrijd tegen Drita, is er één die de trainer het liefst zo snel mogelijk vergeet. Toch geeft het ook mooi weer welke progressie er is gemaakt. "Het verschil kan bijna niet groter. Na de wedstrijd in Kosovo, wat niet alleen voor de fans een teleurstelling was maar zeker ook voor mij, dacht ik wel jeetje. Dat was wel een moment waarbij ik dacht 'er is nog wel een hoop werk te doen', maar het is ons met een hoop vlieg- en kunstwerk gelukt om van Drita te winnen en vanaf dat moment is de vooruitgang snel geboekt."

De trainer van Feyenoord ziet dat in beide seizoenen de selectie werd omarmd door de fans, dit komt volgens Slot vooral door de harde werklust. "Ik denk dat, los van het vertrouwen dat de mensen in mij hadden, onze fans het elftal van vorig seizoen en dit seizoen snel omarmd hebben. Omdat ze altijd gezien hebben dat we misschien niet altijd even goed waren, maar de spelers ook in mindere wedstrijden alles gegeven hebben om de wedstrijd te winnen."

Wedstrijden waar je voor leeft
In de weg naar het kampioenschap heeft Slot met zijn elftal een aantal grote (Europese) wedstrijden meegemaakt. Naast de Europese finale hebben ook Marseille, Union Berlin, Slavia Praag en Lazio indruk gemaakt op de trainer, terwijl de manier waarop gewonnen werd van Shakhtar Donetsk (7-1) ook niet snel vergeten zal worden. "Ik denk dat finales spelen iets is wat je graag doet als sportman, maar het verliezen van een finale is niet iets wat je nastreeft."

Het verliezen van de finale gaf wel een motivatie om dit seizoen de eerste prijs in zijn trainerscarrière binnen te halen. "Dan ben je heel hongerig naar je eerste prijs. Het had niet mooier gekund om mijn eerste prijs bij deze club te winnen, omdat je merkt dat het zo ongelofelijk veel bij de mensen doet. Niet alleen dat we landskampioen geworden zijn, maar ook de manier waarop heeft voor mijn gevoel dit kampioenschap echt next level gemaakt."

Kampioenschap
Ook Slot zag de topploegen in het buitenland bezwijken onder de druk van het kampioenschap en heeft nooit geroepen dat Feyenoord favoriet was voor de titel. "Gelijk na de winterstop stonden ook alle topwedstrijden weer snel op het programma, dus was er ook geen noodzaak om het heel hoog van de daken te schreeuwen. Er is eigenlijk het hele seizoen, en dan praat ik voor mezelf en niet voor die jongens, het gevoel geweest van: 'is dit werkelijk mogelijk?' Als je deze casus gewoon neer zou leggen, zou iedereen zeggen 'dit is eigenlijk onmogelijk.' Maar ook ik kreeg er steeds meer vertrouwen in, omdat we elke keer in de topwedstrijden ook dominant waren."

Ondanks het vertrouwen dat de trainer in de loop van het seizoen kreeg, bleef het ook voor Slot altijd spannend. "Ik denk dat ik één van de weinige Nederlanders was die getwijfeld heeft of we het zouden halen. Bijna iedereen zei tegen mij dat wij dit wel gingen halen, voor mezelf heb ik dat toch lang als zeer spannend ervaren."

Die spanning kwam er mede omdat Slot de druk ervaarde om de voorsprong aan punten niet weg te geven. "Omdat je zelf nog geen prijs hebt gewonnen, maar ook omdat de hunkering met deze club die prijs te winnen zo groot is. Helemaal als je weet dat je een transferzomer achter de rug hebt die voor Feyenoord ook exceptioneel is."

Orkun Kökcü
Zowel de trainer als aanvoerder van Feyenoord hebben na het behalen van het kampioenschap direct verteld hoe bijzonder hun band is. Nadat Kökcü zijn trainer met tranen in de armen viel, zorgde dit voor indrukwekkende beelden. "Ik moest mezelf er ook even toe zetten om niet emotioneel te worden. Het moment doet heel veel met je, omdat ik met Orkun een geweldige band heb. Niet alleen voor de voetballer die hij is, maar ook voor de mens die hij is. Ik vind het bijzondere aan hem, dat je zo goed kan voetballen maar ook zo openstaat voor andere mensen. Dat is wel een moment dat ik niet zo snel zal vergeten."