Feyenoorders zijn overal: trouwe supporter in Kaapstad

In deze rubriek gaan we langs bij Feyenoorders in het buitenland. Mensen die supporter zijn van Feyenoord, maar op grote afstand de liefde voor hun club moeten onderhouden. Hoe is de liefde voor Feyenoord ontstaan? Hoe volg je Feyenoord vanuit het buitenland? Van het Caraïbisch gebied tot Sydney en van Toronto tot Lissabon. Feyenoorders zijn overal en allemaal hebben ze hetzelfde gemeen: de liefde voor de club. Voor deze 23ste aflevering spraken we met Michael, die voor werk twee jaar in Kaapstad verblijft.

Supporters die wel eens in Kaapstad zijn geweest, weten hoe uniek die stad is. Het verschil tussen arm en rijk is ongelofelijk groot en tegelijkertijd is het voor toeristen een fantastische plek om te verblijven. Michael geniet dan ook van zijn eerste maanden in Zuid-Afrika, maar heeft al regelmatig opgekeken van dingen die hij zag. "Ik zit hier nu vijf maanden en het is een hele rauwe wereld. Kaapstad heeft een hele luxe kant, maar ook een hele donkere kant met onveilige gedeeltes. Dat vind ik juist ook bijzonder om te ervaren."

"In Nederland is het toch relatief veilig overal, en dat is hier wel anders op bepaalde plekken", vervolgt Michael. "Ik ben van nature redelijk hard ingesteld, maar ik word ook zachter en krijg meer begrip voor de situaties waar mensen in kunnen zitten. Je krijgt wel een realitycheck in omgevingen die je hier te zien krijgt."

Liefde voor Feyenoord

In Nederland was het niet vanzelfsprekend dat Michael voor Feyenoord zou worden, want hij groeide eerst op in de regio Breda en vervolgens in de buurt van de hoofdstad. "Mijn vader was gelukkig voor Feyenoord en daardoor rolde ik er natuurlijk vanzelf in. Tijdens mijn studie heb ik in Rotterdam gewoond en kreeg ik een seizoenkaart als cadeau voor het behalen van mijn middelbare school. Ik ben echt al supporter sinds ik voetbal volg."

"Eén van mijn eerste bewuste herinneringen aan Feyenoord was het jaar dat ze de UEFA Cup wonnen", vertelt de vrolijke supporter. "Ik was een seizoen eerder wel al in De Kuip geweest bij een wedstrijd tegen NEC, waar Kuyt nog een penalty scoorde. Met de UEFA Cup was ik op een leeftijd dat je gaat begrijpen hoe dingen werken. 2002 was misschien ook direct mijn mooiste herinnering. Het hele avontuur vond ik prachtig en ik kan nu nog steeds alle uitslagen opnoemen van de wedstrijden."

Ook als supporter in het stadion heeft Michael mooie momenten beleefd. "Dat was natuurlijk het kampioenschap in 2017. Die was bizar, zeker ook vanwege de desillusie in de week ervoor. Zorya Luhansk was ook één van de meest bizarre momenten in De Kuip. Het is gek om dat te noemen, want het is een tegenstander van niks, maar die ontlading was echt mooi. De 6-2 tegen Ajax vond ik ook geweldig."

Kijken vanuit Zuid-Afrika

Na enkele jaren waarin hij regelmatig met het OV een wedstrijd bezocht, kwam hij in 2012 in het bezit van een seizoenkaart. In de afgelopen dertien jaar heeft Michael nauwelijks een wedstrijd gemist, maar nu moet hij tijdelijk de wedstrijden vanaf de andere kant van de wereld volgen. "Ik kijk eigenlijk alles vanuit huis nu. Voetbal is hier niet de grootste sport en als er in een sportcafé voetbal wordt gekeken, gaat het om de Premier League. Dat volgen ze dan allemaal."

"Feyenoord wordt wel uitgezonden op de lokale zender, maar in de sportcafés moet je wel 'vechten' om het op het scherm te krijgen. Ze zetten het vervolgens ook gerust om tijdens de wedstrijd, en daar ben ik dan toch te fanatiek voor. Ik kijk dan in principe gewoon thuis. Binnenkort komen er wat vrienden en dan kunnen we met onze baromzet hopelijk wat meer inbrengen in wat er te zien is op het scherm", lacht Michael.

Favoriete Feyenoorders

Als ook het jaar in de Conference League ter sprake komt, vertelt Michael dat hij qua type speler vooral kon genieten van Cyriel Dessers. "Ik zie veel mensen die het heel gaaf vonden, maar ik had het nog iets meer met de generatie van Clasie, De Vrij, Martins Indi en Pellè. Ik kon daar echt van genieten. Het zijn vaak van die dingen die net samen moeten vallen. Als je het hebt over typische Feyenoorders, denk ik aan Kuyt, waarbij ik het echt zonde vind hoe het verloopt als trainer. Als speler was hij echt één van mijn helden."

"Ik kon ook genieten van de onverzettelijkheid van Vlaar. Het is net een generatie voor mij, maar Paul Bosvelt, John de Wolf, Pierre van Hooijdonk, Jean-Paul van Gastel en József Kiprich vond ik geweldige spelers. Ik hou altijd van de spelers die onverzettelijk zijn. De typische Feyenoorders zie je steeds minder, maar dat is denk ik bij iedere club zo. Justin Bijlow is er zo één en hij zit (mede door zijn blessures) nog bij de club, en laten we hopen dat er nog veel van dit soort spelers vanuit de jeugd door mogen stromen."

Ondanks de afstand van 9600 kilometer volgt Michael dus nog altijd zeer fanatiek Feyenoord op de voet. "Als ik in Nederland ben en Feyenoord speelt in de Kuip, zeker vanaf het moment dat ik weer terug verhuis, zal ik iedere 2 weken weer op vakkie W3 te vinden zijn. Daar kijk ik nu alweer enorm naar uit", sluit Michael af.