Bosvelt over Beenhakker: "Bij hem kon je het gewoon hebben"

Vrijdag ontvingen Bart Vriends, Thomas Verhaar en Maarten de Fockert oud-Feyenoorder Paul Bosvelt. De technisch directeur van Go Ahead Eagles vertelde een aantal mooie anekdotes over zijn tijd in Rotterdam. In de Cor Potcast gaat hij onder andere in op een klassieker uit het verleden.

De halve finale KNVB Beker van het jaar 2003 was een Klassieker. In De Kuip maakte Paul Bosvelt de enige goal van de wedstrijd tegen Ajax. ''Het was een soort van slalom tussen Sneijder en Van der Vaart. Als ik het goed heb, maakte ik daarna een één-twee met Emerton. Daarna nam ik hem op de wreef, onderin de hoek. Droog in het zijnetje'', aldus Bosvelt.

De oud-middenvelder deed daarna iets opmerkelijks, in een opwelling zo vertelt de Doetinchemmer. ''En toen het juichen, daar was ik sowieso nooit zo goed in. Ik maakte toen een lange neus richting het uitvak, waar toen nog uitsupporters zaten. Daar heb ik daarna nog een hoop gedoe over gehad. Maar goed, in de euforie doe je gekke dingen.''

Thomas Verhaar rakelt nog een jeugdzonde op van Bosvelt. In een uitwedstrijd bij Sparta zou hij een obsceen gebaar hebben gemaakt. ''Daar heb ik een keer een middelvingertje opgestoken. Maar daar werd ik de hele wedstrijd uitgemaakt voor dingen die ik hier niet kan herhalen. Toen maakte ik de 1-2, maar werd het uiteindelijk nog 1-5. Dat was een hele moeizame wedstrijd. Dus na die 1-2 kwam bij mij een beetje frustratie los.''

Leo Beenhakker
Toen Leo Beenhakker rond de eeuwwisseling het kampioenschap binnenhaalde met Feyenoord, werd hij na het behalen van de titel in de lucht gegooid door zijn spelers. Een mooie gelegenheid voor Paul Bosvelt om een geintje uit te halen.

Bosvelt: ''Ik wilde eerst zijn schoenen uittrekken, maar toen trapte hij me half tegen mijn wang aan. Dus toen ging ik aan zijn ballen draaien. Ik zei: 'Even kijken of je kloten hebt!' En daarna kreeg ik een klap in mijn nek van die ouwe. In de euforie ben je net een klein kind en dan doe je gekke dingen. Maar Beenhakker was zelf ook zo gevat, dus die kon wel reageren. Hij sloeg me gelijk in mijn nek, haha.''

Als Bosvelt begint over zijn band met Don Leo schieten hem louter mooie woorden te binnen. ''Ik krijg er altijd een beetje kippenvel van als iemand de hele tijd 'hey, pik' zegt. Dat was bij hem (Leo Beenhakker, red.) in het begin, dus ik werd daar op gegeven moment helemaal flauw van. Maar bij hem kon je het gewoon hebben, want er kwam iemand binnen.''

Bosvelt vertelt bevlogen verder. ''Het was gewoon zijn uitstraling, het kon bij wijze van spreken mijn vader zijn. Qua uiterlijk ook trouwens! Wat betreft doen en laten had hij een bepaalde rust en sociale vaardigheid. Daar had ik wel een zwak voor. Gewoon een fijne kerel, echt warm. Hij had ook wel humor en deed niet te ingewikkeld. Hij bleef gewoon bij de basis, maar kreeg het wel altijd voor elkaar.''

Tweeluik met VfB Stuttgart
Eind vorige eeuw speelde Feyenoord in de UEFA Cup een tweeluik met VfB Stuttgart. In Duitsland werd met 1-3 gewonnen, maar in De Kuip ging het mis. Na afloop niet het juiste moment om leuk te gaan doen, zou je zeggen. Bosvelt heeft zo zijn eigen manier om een dergelijke nederlaag te verwerken.

''Leo Beenhakker was toen trainer, ik zat naast Kees van Wonderen. Met een vriend van mij ging ik eigenlijk iedere maand naar Frans Moret, een fopwinkel. Daar had ik een neplul met een elastiek gekocht. Die kon je om je enkel doen, zodat hij onder je broek vandaan kwam en dan leek het net alsof je heel groot geschapen was.''

Bosvelt gaat door: ''Maar ik had een korte broek aan, dus ik wikkelde dat elastiek om mijn bovenbeen. Beenhakker was aan het praten en iedereen was natuurlijk megaziek van die wedstrijd. Logisch ook. Maar iedere keer als Beenhakker niet keek dan trok ik dat broekje iets omhoog en dan liet ik die neplul aan Kees zien.''

''En Kees die begon steeds harder te lachen en die kon het niet meer inhouden. Toen zei Leo: 'Hé, Van Wonderen. Doe jij godverdomme eens normaal, joh! Dit is helemaal niet het goede moment.' Uiteindelijk was ik zelf niet de dupe, maar later dacht ik wel: 'Als trainer wordt je natuurlijk gek.' Maar als speler denk je daar helemaal niet over na, je doet dat gewoon'', concludeert de oud-middenvelder van Feyenoord.