Ben Wijnstekers is een voormalig verdediger van Feyenoord. Wijnstekers is geboren op 31 augustus 1955 in Rotterdam. De rechtsback speelde in zijn carrière meer dan vierhonderd wedstrijden voor de Rotterdammers.
In totaal speelde Wijnstekers twaalf seizoen in zijn Rotterdam bij Feyenoord. Op 7 juni 1976 maakte Wijnstekers zijn debuut voor de Rotterdammers op de laatste speeldag van de competitie tegen De Graafschap (8-0 winst). Het was de eerste van vele wedstrijden voor de Stadionclub.
Na een lang dienstverband bij Feyenoord, waar hij ook geregeld de aanvoerder was vertrok hij in 1988 naar het Belgische KRC Mechelen. Daar speelde hij ook nog bijna zestig wedstrijden. Zijn carrière sloot hij in 1991 bij Germinal Ekeren (later Beerschot).
Tijdens de indrukwekkende carrière van Wijnstekers weet hij drie prijzen te pakken. Deze wint hij allemaal met Feyenoord. In het seizoen 1979/1980 winnen de Rotterdammers ten koste van Ajax in de finale de KNVB Beker (3-1 winst). Wijnstekers speelt van de zeven wedstrijden in dat toernooi vijf wedstrijden mee, waaronder de gewonnen finale tegen de Amsterdammers.
In 1983/1984 wint Wijnstekers zowel de landstitel en de beker met Feyenoord en pakt hij samen met de Rotterdammers de dubbel. Dat jaar is Wijnstekers zo goed als het hele seizoen de aanvoerder van Feyenoord. Het was voor de Stadionclub de derde keer in de historie dat ze de dubbel wisten te pakken.
In het bekertoernooi scoort Wijnstekers in de kwartfinale tegen NEC. In de finale werd Fortuna Sittard met 1-0 verslagen door een doelpunt van Peter Houtman. In de competitie eindige Feyenoord met vijf punten meer dan nummer twee PSV. Wijnstekers scoorde twee keer en gaf drie assists.
Op 26 september 1979 maakt Wijnstekers op 24-jarige leeftijd zijn debuut in het Nederlands Elftal tijdens een oefeninterland tegen België (1-0 winst). In 1980 gaat Wijnstekers mee naar het EK in Italië en speelt hij negentig minuten mee in de poulewedstrijden tegen Duitsland, Griekenland en Tsjechoslowakije. Oranje eindigt als derde in de poule en kon weer naar huis.
In totaal kwam Wijnstekers 36 keer uit voor het Nederlands Elftal en wist hij één doelpunt te maken. Zijn enige interlanddoelpunt maakte hij in 1983 tegen Malta tijdens het EK-kwalificatieduel (5-0 winst). Tijdens negentien van zijn 36 interlands droeg Wijnstekers de aanvoerdersband.
