Lutsharel Geertruida moest het door een zware blessure begin dit seizoen vooral doen met invalbeurten. De rechtsback, die ook in het centrum van de defensie uit de voeten kan, is inmiddels echter niet meer weg te denken uit de basis van Feyenoord.
Dat de jeugdexponent van de Rotterdammers in het veld meters maakt is duidelijk, maar ook daarbuiten ontwikkelt Geertruida zich. Dat hij soms stottert is bekend, maar daar is tijdens het interview met Martijn Krabbendam van Voetbal International weinig van te merken. ''Ik doe mijn best'', zegt de Feyenoorder. ''Het gaat steeds beter.''
Voordat Arne Slot ook maar één stap in De Kuip had gezet, sprak hij de nadrukkelijke wens al uit dat Geertruida bij Feyenoord moest blijven. Zo vanzelfsprekend was dat alleen niet; de uiteindelijke contractverlenging tot medio 2024 kwam pas in de laatste week van de zomerse transferperiode rond. ''Hij houdt van de manier waarop ik speel. Ik kan natuurlijk op verschillende posities uit de voeten, wat helpt, maar daarbij vindt hij me ook in balbezit van toegevoegde waarde. Uit bij Slavia Praag had hij voor mij een belangrijke rol. Ik moest in balbezit de extra middenvelder vanuit de rechtsbackpositie zijn, zodat we ons eigen spel konden spelen en een man meer konden creëren op het middenveld. Zo spelen past prima in mijn straatje.''
Dat Geertruida op meerdere plekken kan spelen is een voor- en nadeel, erkent de verdediger. ''Doordat ik op meerde posities uit de voeten kan, neemt de kans op speeltijd toe. Tegelijkertijd is het soms ook wel lekker als je op één plek speelt. Dan kun je je daar op focussen en je ontwikkelen. Maar ik klaag er niet over.'' In zijn jongste jeugdjaren speelde hij als aanvaller, maar toen Geertruida eenmaal bij Feyenoord belandde werd hij een verdediger. Waar speelt hij het liefst? ''Mijn voorkeurspositie is, en dan herhaal ik wat ik in een eerder interview heb gezegd: centrale verdediger.''
De Feyenoorder werd geboren in het Clara Ziekenhuis, vlakbij trainingscomplex 1908. ''Ik ben dus echt opgegroeid in Rotterdam-Zuid. Feyenoord was altijd al mijn club. Als ik kon, ging ik naar De Kuip.'' Geertruida kan niet omschrijven wat de club in hem los maakt. ''Feyenoord was er altijd. Als ik buiten speelde zag ik De Kuip. In mijn kamer stonden alleen maar spullen van Feyenoord en ik kocht elk jaar het nieuwe tenue. Wie mijn voorbeeld was in die tijd? Dirk Kuyt. Nog steeds ben ik elke dag weer trots als ik de poort door rijd om te trainen.''
Plaats reactie
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties