Van Egmond: ''Niemand begreep Feyenoord beter dan hij''

Het nieuwe boek van schrijver Michel van Egmond en journalist Martijn Krabbendam ligt vanaf zaterdag in de winkel. In Lourdes aan de Maas wordt niet alleen het succesvolle eerste seizoen van trainer Arne Slot beschreven, ook het verleden van de club komt nadrukkelijk aan bod. Van Egmond heeft een hoofdrol voor Fred Blankemeijer.

''Fred Blankemeijer was een voormalig speler die later in allerlei bestuursfuncties uitgroeide tot een clubman zoals ze eigenlijk niet meer worden gemaakt'', vertelt Van Egmond in gesprek met het Algemeen Dagblad. ''Wanneer je zijn leven bestudeert, bestudeer je automatisch ook de ontwikkeling van het moderne Feyenoord. Hij had als kind met eigen ogen gezien hoe de Kuip werd gebouwd, zat er in 1937 op de tribune tijdens de eerste wedstrijd die er ooit werd gespeeld.

''Toen hij op 84-jarige leeftijd overleed, was hij meer dan zeventig jaar lid geweest. Hij was medespeler van Arie de Vroet, ontdekker van Jan Boskamp, vaderfiguur voor Wim Jansen, jeugdleider van Sjaak Troost, kompas van Jorien van den Herik en vertrouwensman van Bert van Marwijk. Toen hij stierf, had hij 38 trainers meegemaakt. Maar hij was vooral het geweten van Feyenoord.''

Voor Van Egmond is Blankemeijer zijn favoriete Feyenoorder aller tijden. ''Ik genoot altijd van zijn verhalen, van zijn uitdrukkingen en van zijn verbale acrobatiek. Hij had een subtiel gevoel voor humor. Droog. Relativerend. Op- en top Rotterdams. Niemand kon spelers zo goed met één rake opmerking typeren als hij. We stonden halverwege de jaren 90 eens samen naar de training te kijken, toen Jozsef Kiprich weer eens met zijn handen in zijn zij stond uit te puffen. ‘Kijk hem nou staan, die Hongaar’, zei Blankemeijer toen, ‘als je ‘m doodschiet, is-ie nog te lui om te gaan liggen.’ Dat soort opmerkingen. Niemand begreep Feyenoord beter dan hij.''

Drugsgeld
Van Egmond is voor zijn boek regelmatig langs geweest bij zijn weduwe om het prive-archief te bekijken naar nieuwe informatie. Daarin werd bevestigd dat clubbestuurders in de jaren 80 twee keer contact hadden met mensen die handelden in softdrugs om geld op te halen voor nieuwe spelers. ''Joke heeft dat verhaal bevestigd en verklaart het met de immense clubliefde die hij had. Ze zegt in het boek dat Feyenoord voor Fred boven alles ging: boven haar, boven zijn kind, zelfs boven zichzelf. Dat die blinde liefde hem dingen liet doen, die hij normaal gesproken nooit zou doen. Zelfs als hij daarvoor de regeltjes moest overtreden.''