Jaaroverzicht II: de Road to Tirana van Feyenoord

2022 was voor Feyenoord een heel bijzonder jaar. De club schreef geschiedenis met het bereiken van de Conference League-finale, waarna vervolgens bijna alle hoofdrolspelers in de zomer vertrokken. Maar ook met een volledig nieuwe selectie beleefde Feyenoord al mooie successen. Genoeg om op terug te blikken dus! In deel II van het FR12-jaaroverzicht: de Road to Tirana.

2022 was natuurlijk vooral het jaar van de historische Conference League-campagne. Na de groepswinst voor de winterstop bestonden er nog wat twijfels over de sterkte van het toernooi, maar in de loop van de tweede seizoenshelft kon niemand er meer omheen dat Feyenoord iets heel bijzonders aan het neerzetten was. Onder leiding van trainer Arne Slot schopte de ploeg het zelfs tot de eerste Europese finale sinds 2002. De finale tegen AS Roma werd er helaas één om snel te vergeten, maar het overgrote deel van deze campagne was juist onvergetelijk.

Achtste finale: fantastische goals tegen FK Partizan
Als groepswinnaar mocht Feyenoord de tussenronde overslaan en hervatte de ploeg het toernooi pas weer in maart. FK Partizan uit Belgrado was de eerste tegenstander. Sommigen zullen zich dit tweeluik misschien herinneren als eentje die de Rotterdammers erg makkelijk doorkwamen, maar zo begon het niet. In Servië keek Feyenoord al binnen een kwartier tegen een achterstand aan door een afstandsschot van Bibras Natcho. Jens Toornstra stelde na een mooie combinatie met Luis Sinisterra orde op zaken, maar kort na rust kwam Partizan opnieuw op voorsprong.

Pas daarna trok Feyenoord die wedstrijd echt naar zich toe en maakte het er zelfs een voetbalshow van. Dé grote hoofdrolspeler daarin was Sinisterra. De Colombiaan zette met zijn tweede assist Cyriel Dessers vrij voor de goal om opnieuw gelijk te kunnen maken, stond met een geweldige actie aan de basis van de 2-3 van Lutsharel Geertruida en tekende vervolgens zelf met een volley van buiten de zestien voor de allermooiste van de avond. Het werd vervolgens ook nog 2-5 via Toornstra, waarbij vooral de assist met de hak van Dessers de aandacht trok.

In De Kuip kon het bijna niet meer fout gaan, maar nam Feyenoord toch weinig risico. Het begon met de gebruikelijke elf namen - met uitzondering van de geblesseerde Justin Bijlow en Tyrell Malacia. En ook Arne Slot en Marino Pusic moesten deze wedstrijd vanwege ziekte laten schieten. Vervangend hoofdtrainer John de Wolf zag hoe het duel moeizaam op gang kwam, maar hoe Dessers kort voor rust toch met wat geluk met de rug de score opende. De maker van de 2-0, Reiss Nelson, droeg zijn treffer op aan de geblesseerde Bijlow. Een antwoord van de Serviërs kwam er wel, maar via een late goal van Bryan Linssen eindigde de wedstrijd in 3-1 en bereikte Feyenoord zonder problemen de kwartfinale van de Conference League.

Kwartfinale: weerzien met Slavia Praag
"Er is één ploeg die we liever niet loten en dat is Slavia Praag", zei De Wolf precies een dag voordat uitgerekend die club wél uit de koker kwam. Slavia Praag, de Tsjechische club met wie Feyenoord in de groepsfase al twee mooie voetbalgevechten uitvocht, was in de kwartfinale opnieuw de tegenstander. En zo spannend als die ontmoetingen in het najaar van 2021 waren, minstens zo spannend waren ze ook nu.

Dat begon in De Kuip, waar Sinisterra Feyenoord met een mooie actie op 1-0 zette. Slavia liet echter opnieuw zien niet veel voor de Rotterdammers onder te doen. Het kwam op gelijke hoogte via Peter Olayinka, de aanvaller die het in de rust aan de stok kreeg met Marino Pusic. Die ruzie, gevoed door enkele dubieuze beslissingen van de scheidsrechter, kwam de assistent-trainer van Feyenoord op een rode kaart te staan.

Het was de voorbode voor een nog veel gekkere tweede helft, waarin Yira Sor de Tsjechen op voorsprong zette. Het antwoord kwam een kwartier voor tijd van Marcos Senesi en vijf minuten voor het einde van de reguliere speeltijd leek Orkun Kökcü de wedstrijd helemaal te beslissen dankzij een verrassende vrije trap. Toch eindigde de wedstrijd met een flinke domper, nadat Feyenoord in de allerlaatste minuut een corner niet kon wegwerken en Ibrahim Traoré toch nog 3-3 maakte.

Alles kwam dus aan op de uitwedstrijd, een scenario waarbij veel Feyenoorders in het verleden de bui al voelden hangen. Dat alles dit jaar anders was, bewees Dessers al vrijwel direct. De spits die Slavia Praag in de uitwedstrijd in de groepsfase in de 92e minuut in rouw dompelde, had daar nu slechts twee minuten voor nodig. Toch werd het al snel weer spannend door een verkeerde terugspeelbal van Köckü - één die de latere aanvoerder van Feyenoord zich erg aanrekende.

Hij kon opgelucht ademhalen, want in de tweede helft verzekerden de Rotterdammers zich alsnog van het ticket voor de halve finale. Het was dit keer Slavia-keeper Ales Mandous die in de fout ging, waarvan wie anders dan Dessers wist te profiteren. De overwinning werd vervolgens helemaal veiliggesteld door Sinisterra, die een klein kwartier voor tijd de beslissende 1-3 binnenschoot. Een halve finaleplaats dus, voor het eerst sinds 2002.

Halve finale: krachtmeting met Olympique Marseille
Tot eind april had Feyenoord al een prachtige Europese route afgelegd. Maar nog veel mooier zou deze zijn als er ook werd gewonnen van Olympique Marseille, de grootste tegenstander tot dusver. Het tweeluik begon met een thuiswedstrijd in een kolkende Kuip; een garantie voor een bijzondere avond. Dat werd het ook: ondanks een moeizame beginfase sloeg 'Mister Conference League' Dessers al snel toe en werd de voorsprong kort erna verdubbeld door Sinisterra.

Deze droomstart werd echter al snel teniet gedaan door doelpunten van Bamba Dieng en Gerson. Feyenoord was weer terug bij af en moest nog maar zien hoe het de wedstrijd tegen een steeds sterker wordend Marseille toch nog naar zich toe ging trekken. Het antwoord op die vraag bleek - wederom - Cyriel Dessers. Vanaf de aftrap voor de tweede helft jaagde hij de bal gretig achterna, om zo uiteindelijk Duje Caleta-Car tot een te korte terugspeelpass te dwingen. Dessers maakte het doelpunt dat hem uiteindelijk topscorer van het toernooi zou maken. En, nog veel belangrijker, Feyenoord zette een enorme stap richting de finale.

Dat finaleticket moest over de streep worden getrokken in Marseille. Het iconische Stade Vélodrome was een decor dat Feyenoord deze campagne nog niet eerder had meegemaakt en voor de meegereisde supporters was het sowieso een trip op nooit te vergeten. Daartegenover stond dat de wedstrijd zelf weinig vermakelijk was, maar dat maakte uiteraard weinig uit. Na negentig minuten strijden stond er nog altijd een 0-0 gelijkspel op het scorebord toen het eindsignaal klonk. Feyenoord stond in de finale van de Conference League.

Finale: AS Roma het goud, Feyenoord het zilver
Feyenoord als finalist in de allereerste finale van de Conference League ooit. Dat had niemand voor mogelijk gehouden, zou je misschien zeggen. Maar het tegendeel werd bewezen door de vele supporters die hun reis naar Tirana al maanden eerder hadden geboekt. En door het Road to Tirana-spandoek dat al voor het eerst te zien was in Drita, waar Feyenoord in juli nog een wanprestatie leverde. Natuurlijk was het allemaal een beetje met een knipoog, maar tien maanden later speelde onze mooie club toch echt de eerste Europese finale sinds 2002.

Op de wedstrijd zelf hoeven we niet te lang terug te blikken. Eén goal van Nicolo Zaniolo was genoeg om het scenario dat AS Roma en trainer José Mourinho voor ogen hadden te laten uitkomen. Grote kansen waren er nog voor Malacia en Linssen, maar Feyenoord moest uiteindelijk genoegen nemen met een tweede plaats. Dat dat nog altijd pijn doet, bleek uit een recent interview van Slot. "Ik probeer het zoveel mogelijk uit m'n gedachten te verdringen. Ik heb de finale ook nog niet teruggezien", zei hij in gesprek met ESPN. "Het is geweldig geweest om zo'n finale te halen, maar er is ook niets zo pijnlijk als een finale verliezen."

Maar ondanks dat alles kan heel Feyenoord vooral met trots terugkijken op de eerste Conference League-campagne ooit. Slot, de spelersgroep, de staf en iedereen binnen de club kregen het gezamenlijk voor elkaar om Feyenoord voor het eerst in twintig jaar naar een Europese finale te loodsen - iets wat volgens velen al onmogelijk was geworden in het moderne voetballandschap. En nog veel meer dan aan die verloren finale, zal iedereen terugdenken aan de onvergetelijke Road to Tirana. Op naar meer Europees succes in 2023!