Historische herinneringen: in de trein naar Limburg met Moulijn en de selectie

Ook bij Feyenoord ontstaan er constant nieuwe fans die de liefde voor de club hebben ontdekt. Tegelijkertijd ontvallen ons steeds meer oud-Feyenoorders die de gouden jaren uit de vorige eeuw hebben meegemaakt. Juist omdat alle successen uit het verleden de belangrijkste bouwsteen horen te zijn van het huidige Feyenoord, gaan wij in gesprek met supporters om mooie herinneringen op te halen.

Voor het eerste gesprek van deze rubriek gingen wij op bezoek bij Bep de Haan. Een Feyenoorder in hart en nieren die enorm veel heeft meegemaakt. Bij aankomst lagen de stapels met fotoboeken al klaar, want een 90-jarige supporter die via Jan Linssen lid was geworden van de club en heeft gesproken met vele grootheden uit de clubgeschiedenis, heeft uiteraard veel om te laten zien.

Meneer De Haan laat allereerst een prachtig boek zien ter ere van het 25-jarig bestaan van Feyenoord. Nostalgie van de bovenste plank met foto's uit de eerste jaren van onze prachtige club. "Hier staat de pure geschiedenis van Feyenoord in. Mijn vader werd in 1933 lid van Feyenoord", zegt de Rotterdammer terwijl hij wijst naar een foto waar zijn vader op staat afgebeeld. "Hij was toen achttien jaar en speelde voor Feyenoord."

In de huidige voetbalwereld is het niet te bedenken dat spelers nog werkzaamheden naast hun voetbalcarrière moeten verrichten, maar vroeger was dit uiteraard compleet anders. Zo richtte Coen Moulijn zijn eigen kledingzaak op en was Eddy Treijtel schoonmaker in het stadhuis.

Jan Linssen, ruim 21 jaar linksbuiten geweest van Feyenoord, had zijn eigen sigarenwinkel en later een café. Dit café vormde de basis van de liefde voor Feyenoord in familie De Haan. "Mijn vader kwam via hem bij Feyenoord terecht. Toen ik na de oorlog terug naar Rotterdam kwam, werd ik op 11-jarige leeftijd op dezelfde manier lid van Feyenoord", vertelt De Haan.

Meneer De Haan laat foto's zien waarop hij is te zien in tijden met een jonge Willem van Hanegem en Gerard Cox. Vervolgens pakt hij de foto die zichtbaar is boven dit nieuwsbericht. "Dit is een foto van het oude Varkenoord. Daar speelde ik tegen mijn vader en was ik de keeper. Later ben ik voorzitter geworden van de club waar mijn vader speelde."

Lid geworden van Feyenoord

Als kind groeide meneer De Haan tijdens de oorlogsjaren op in Overijssel, waar hij woonde in De Lutte. Na de oorlog keerde hij terug in Rotterdam. "Toen heeft mijn vader mij direct lid gemaakt van Feyenoord. Dat was in 1946, toen heb ik gevoetbald voor Feyenoord op de oude Dordtsestraatweg. Er zijn er maar weinig die dat nog hebben meegemaakt, daar kan ik met weinig mensen over praten."

De staat van Rotterdam na de oorlog was verschrikkelijk, maar juist dingen als voetbal zorgde voor saamhorigheid onder de samenleving. "Ik kwam uit een heel armoedig gezin. Als ik zes cent voor de tram kreeg, kon ik met lijn negen naar de Lange Hilleweg en de rest moest ik lopen naar de Dordtsestraatweg. Soms was er geen geld en dan mocht ik niet voetballen op woensdagmiddag. Pas later kwamen we op Varkenoord terecht."

Onvergetelijke herinneringen

Nadat meneer De Haan al jaren lid was van Feyenoord, kwam hij uiteindelijk terecht in het vijfde elftal. Als doelman heeft hij echter ook in het tweede elftal gespeeld, maar toen stond hij niet onder de lat. "Ik mocht toen mee als reserve naar GVAV. Kees Rijvers was de trainer en onderweg stopten wij in Ommen bij een restaurant. Ik nam lekker een biefstukje, maar toen werd mij de huid volgescholden dat ik te zwaar had getafeld. Ik moest een stukje kip nemen", lacht de supporter.

Vervolgens komt er een herinnering ter sprake waar de gemiddelde supporter iedere nacht over zou kunnen dromen. "Voor een wedstrijd moest het eerste elftal naar MVV en wij naar VVV, dat lag dus op de route. Wij gingen met beide elftallen met een gereserveerde treincoupé naar Limburg."

De Haan ging als doelman mee met het tweede elftal naar MVV, maar moest door het ontbreken van Riny van Woerden zijn optreden maken als rechtsbuiten. "Ze hadden namelijk net elf spelers en konden niet met tien man spelen. Ik speelde toen als rechtsbuiten en moest tegen en werd helemaal zoek gespeeld door de linksback van VVV."

De wedstrijd zelf was voor meneer De Haan een unieke ervaring, maar de rit in de treincoupé was ook onvergetelijk. "Dat was met Coen Moulijn, Guus Haak, Henk Schouten en Joop van der Heide onder anderen. Dat waren allemaal grote namen. Feyenoord werd kampioen en toen ze terugkwamen, waren ze allemaal dronken. Dat was heel bijzonder."

Werk in het stadhuis

Meneer De Haan werkte als hoofd van de beveiliging in het stadhuis en heeft hier ook enorm veel meegemaakt met betrekking tot Feyenoord. "Vaak was dit wel de narigheid. Toen Feyenoord in 1970 wereldkampioen werd, moest ik tijdens de huldiging de grote menigte buiten houden. De ramen werden ingeslagen en mensen kwamen zo naar binnen. Dat zijn de dingen waar ik mee te maken had."

"Er waren heel veel raakvlakken met mijn werk en Feyenoord. Ik weet nog wel dat ik van Guus Brox een vlag moest ophangen in de middelste toren van het stadhuis, maar nadat ik al die trappen had beklommen, moest de vlag weer naar beneden van de PvdA. Een vlag van Feyenoord mocht alleen worden opgehangen in de zijtoren. Brox accepteerde dat gelukkig ook", klinkt het.

Van amateurclub naar profclub

Er is niet veel inlevingsvermogen nodig om te begrijpen dat er in de afgelopen negentig jaar veel is veranderd in de wereld, maar ook bij Feyenoord. Alles is commerciëler en professioneler geworden, zeker in de voetballerij. Meneer De Haan zit samen met zijn vrouw op de bank en pakt vervolgens een enorm oude oorkonde voorzichtig tevoorschijn.

"Tegenwoordig krijg je dit niet meer, maar vroeger kregen wij dit nog als je lid was. Het is echt iets heel unieks. Zulke dingen gebeuren niet meer bij Feyenoord", vertelt het echtpaar. Het gaat om een uitgeschreven brief, door Feyenoord overhandigd, waarin de club feliciteert met de verloving van het stel. Ook werd een speciale lepel overhandigd met het logo van Sportclub Feyenoord erin verwerkt.

Voor meneer De Haan is het pijnlijk om te zien hoe 'zijn amateurclub' van de vroegere jaren, waarbij spelers als Moulijn en Van Hanegem kwamen kijken bij lagere elftallen, is veranderd. Het is inmiddels een grote club die het niet meer alleen kan doen van spelers uit Rotterdam. Naar De Kuip is de Feyenoorder in hart en nieren al heel lang niet meer geweest. "Ik heb er geen interesse meer in. Ik kijk alles op televisie, maar ik vind het echt grote zakkenvullers geworden. Dat is echt oud zeer van vroeger."