In deze rubriek gaan we langs bij Feyenoorders in het buitenland. Mensen die supporter zijn van Feyenoord, maar op grote afstand de liefde voor hun club moeten onderhouden. Hoe is de liefde voor Feyenoord ontstaan? Hoe volg je Feyenoord vanuit het buitenland? Van het Caraïbisch gebied tot Sydney en van Toronto tot Lissabon. Feyenoorders zijn overal en allemaal hebben ze hetzelfde gemeen: de liefde voor de club. Voor deze 22ste aflevering spraken we met Rogier, die woont in Düsseldorf.
Tot op heden spraken we veelal met supporters die in andere continenten of op een paar uur vliegen binnen Europa wonen. Uiteraard wonen er ook dichter over de grens kameraden met een ongekende liefde voor Feyenoord. Rogier is één van die supporters, jarenlang vanuit Düsseldorf met zijn seizoenkaart aanwezig bij iedere thuiswedstrijd. "Sinds 2014 woon ik in Duitsland en tot aan 2018 reed ik om de week naar De Kuip."
Voor de Schiedammer was het altijd een feest om terug in Rotterdam te komen en zijn vrienden te zien. "Ook bij de wedstrijden in de Champions- en Europa League was ik aanwezig. Als je er dan om 21:00 uur moet zijn, was ik ergens halverwege de nacht thuis. Om 8:00 uur zat ik dan weer op kantoor, en dat was het de ene keer helemaal waard, maar soms ook niet. Dit jaar ben ik voor het eerst met mijn zoontje gegaan, dat zijn weer hele andere bijzondere ervaringen."
Ondanks dat Rogier sinds een aantal jaar geen seizoenkaart meer heeft, volgt hij de club nog altijd op de voet. "Nu moet ik de wedstrijden een beetje gaan uitzoeken. In Düsseldorf heb je enorm veel clubs in de regio en daar kan ik altijd rustig zitten, maar bij Feyenoord blijft het heel anders omdat de uitslag er dan wel toe doet. De overige wedstrijden kijk ik altijd vanuit huis en dat gaat de laatste jaren wel steeds makkelijker."
"Dat kan er natuurlijk maar één zijn en dat was de hattrick van Kuyt tegen Heracles", reageert Rogier zonder enige twijfel. "Dat moment, ook met de sfeer voor de wedstrijd waarbij het hele stadion onder stroom leek te staan, was echt magisch. Die rookwolken trokken op en toen kwam de explosie van het eerste doelpunt. Ook de wedstrijden tegen Luhansk vond ik heel mooi met Elvis Manu. Ik kan me nog herinneren dat een vent voor mij zo boos was dat hij zijn zak patat weggooide, maar wij bleven natuurlijk hopen op een comeback."
Ook van de UEFA Cup in 2002, die Rogier als kleine jongen volgde met zijn ouders, kan hij zich nog vlagen herinneren. "Ik kan me nog wel dingen herinneren van de finale, maar dat komt ook omdat ik het nodige heb teruggekeken. In mijn hoofd zit vooral de wedstrijd tegen Inter in 2002. In de woonkamer van mijn ouders werd de grote tv van de slaapkamer gehaald zodat we het goed konden volgen. Dat weet ik nog heel goed, maar 2017 heb ik de hele weg ernaartoe beleefd."
De huidige trainer van Feyenoord komt bij Rogier naar boven als het gaat om zijn favoriete spelers die hij heeft meegemaakt. "Ik vond het ook heel mooi om de klasse te zien bij Van Persie toen hij terug naar Rotterdam kwam. Hij is ook wel één van mijn iconen. Ik ben opgegroeid met de vrije trappen van Van Hooijdonk en Dirk Kuyt. Een nog jongere generatie komt misschien uit bij spelers als Pellè, maar ik vind het zo mooi hoe Kuyt en Van Persie terugkeerden bij Feyenoord."
Rogier snapt ook wel dat de loyaliteit van spelers tegenwoordig heel anders is. "Ze krijgen grote zakken met geld en dat hoort helaas bij het voetbal van nu. Als spelers echt iets willen bereiken, moeten ze Feyenoord op een bepaald moment verlaten. Echte Feyenoorders zijn spelers die uit de jeugd komen, maar in dit elftal zijn er niet veel meer van. Jongens als Sliti hebben nog niet hun stempel gedrukt op het spel."
Lees het artikel op de mobiele website