Tristan Berghuis: ''Als hij scoort, ben ik daar trots op''

Tristan Berghuis was als jeugdspeler een van de grootste talenten van Nederland. Het vier jaar jongere broertje van Steven Berghuis maakte op zijn zeventiende de overstap van de jeugdopleiding van Vitesse naar PSV en doorliep stages bij Tottenham Hotspur en Chelsea. Het leek er lang op dat niet Steven maar hij ging slagen in het profvoetbal, maar tot een grote doorbraak kwam het nooit.

''Het heeft er ook mee te maken dat mijn broer heel lang bij de amateurs heeft gespeeld en toen op het laatste moment toch nog naar Go Ahead Eagles ging'', vertelt Tristan in gesprek met Voetbalzone. ''Hij heeft een hele andere jeugdcarrière gehad. Ik was als het ware al professioneel bezig, ging op tijd naar bed en probeerde goed te eten. Hij ging gewoon na schooltijd op het pleintje met vrienden voetballen, dus in dat opzicht hebben we een hele andere jeugd gehad. Maar hij heeft wel heel veel gevoetbald, uren en uren op het veldje. Al de trucs die hij daar heeft geleerd, het creatieve, zie je nu terug in zijn spel. Uiteindelijk heeft hij de stappen gemaakt in zijn laatste fase en ik ben daarin gestagneerd.''

Tristan is inmiddels assistent-trainer van oud-Feyenoorder Kees van Wonderen en praat regelmatig met zijn broer over het voetbal. “We hebben het vaak over de wedstrijden, er zijn zeker ook momenten die we dan nabespreken. Met name gericht op hem. Ik kijk alle wedstrijden, maar dat is ook weer lastig. Want je kijkt, omdat je wil dat je broer aan de bal komt. De andere spelers maken natuurlijk ook zelf goede keuzes. Bij Champions League-wedstrijden kijk ik echt naar beide ploegen, omdat daar interessante aspecten uit te halen zijn. Maar Feyenoord heb ik nu zo vaak zien spelen, dat weet je wel. Ik hoop dat mijn broer scoort, assists geeft en plezier heeft met zijn ploeggenoten. Als hij scoort, ben ik daar hartstikke trots op. Al helemaal als dat voortkomt uit een moment dat we besproken hebben.''

Net als Steven is ook Tristan sterk in het analyseren van de wedstrijden. ''Vroeger keken we gewoon naar de wedstrijd en genoten we van het spel. Dat analyseren is iets meer op latere leeftijd gekomen, toen ik trainer werd. Mijn vader was al trainer en mijn broer speelt op het hoogste niveau, dan gaat het daar wat vaker over. Het is geen toeval, nee. Mijn broer is op die manier met het spel bezig, daarin hebben we veel contact. We vinden het leuk om op die manier te kijken. Hij is iemand die heel snel dingen herkent, misschien gaat hij ook wel het vak in. Nu weet hij het nog niet zo goed, maar het zou mij niet verbazen.''