''Het maakte mij niets uit waar ik moest spelen, ook al was het in het doel''

De veelgeprezen jeugdopleiding van Feyenoord brengt ieder jaar verschillende talenten voort. Niet elke jeugdspeler weet echter een basisplaats in het eerste te bemachtigen en sommigen vervolgen hun carrière elders. FR12.nl gaat iedere dinsdag in gesprek met deze voetballers. Deze week: Kevin Wattamaleo.

Kevin Wattamaleo debuteerde in het seizoen 2008-2009 in het shirt van Feyenoord. De middenvelder, die ook in de verdediging uit de voeten kan, kreeg onder trainer Gertjan Verbeek de kans om een basisplaats in de Kuip te bemachtigen. In gesprek met FR12.nl praat Wattamaleo over zijn tijd in de jeugd bij Feyenoord, de UEFA cup-wedstrijd tegen Lech Poznan en het verdere vervolg van zijn carrière.

"Ik speelde in de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam en werd gescout door Feyenoord”, begint Wattamaleo. "Ik speelde toen een goede wedstrijd tegen Feyenoord en kreeg de kans om naar Feyenoord te gaan. Het was geen lastige keuze want het was voor mij een mooie stap. Sparta was echter minder enthousiast, want de club wilde dat ik bleef. Uiteindelijk heb ik toch de overstap naar Feyenoord gemaakt en kwam ik in de C2 terecht. Ik had daar een aantal wedstrijden gespeeld en mocht een wedstrijd spelen met de C1 van Henk Fraser. Ik deed het toen goed en mocht in de C1 blijven met jongens als Jordy Buijs en Diego Biseswar. Later kwamen daar ook jongens als Leroy Fer en Georginio Wijnaldum bij."

"Het was een hele goede tijd en ik heb veel geleerd, het is snel gegaan. Het waren allemaal leuke jongens in het team en het niveau was hoog. Je merkte dat sommige teams een soort ontzag voor je hadden als je tegen ze speelde, bijvoorbeeld Sparta. Ook speelden we lastige wedstrijden, zoals tegen Ajax of Excelsior, maar dat waren vaak ook de leukere wedstrijden. Onder trainer Cor Adriaanse wonnen we in de B’tjes twee jaar achter elkaar de triple, we waren onoverwinnelijk."

Wattamaleo mocht in het seizoen 2007-2008 al meetrainen met het eerste elftal van Feyenoord. "Ik was een jaar of 17 en mocht af en toe proeven aan het eerste elftal. Met trainer Bert van Marwijk mocht ik zelfs al mee op trainingskamp en toen merkte ik wel dat het aanpoten was in het eerste elftal. We trainden toen nog op het oude trainingsveld direct naast de Kuip. Ik trainde mee met alle grote jongens, echt een leuke ervaring. In de tijd van Verbeek trainde ik met jongens als Makaay, Van Bronckhorst en Hofland, dat was een eye-opener want het niveau was hoog. Je pakt kleine dingetjes van de ervaren jongens op waar je dan beter van wordt. Onder Gertjan Verbeek mocht ik debuteren en daar ben ik hem tot op de dag van vandaag nog dankbaar voor."

Na zijn debuut tegen Vitesse, mocht Wattamaleo een gehele wedstrijd spelen tegen Lech Poznan in de UEFA Cup. "Die wedstrijd ging voor mijn gevoel heel snel. Het is een onvergetelijke ervaring en één van de mooiste momenten uit mijn carrière. Ik weet nog wel dat we het veld opkwamen en dat de supporters van Lech Poznan hartstikke veel geluid maakte, dat maakte wel indruk. De Kuip en het Legioen zijn al indrukwekkend en als de uit-supporters dan indruk op je maken, zegt dat wel iets”, lacht hij. „Helaas verloren we de wedstrijd, maar die wedstrijd kan niemand ooit van mij afnemen."

Trainer Verbeek zou in zijn tijd bij Feyenoord enkele problemen gehad hebben met verschillende spelers uit de selectie, maar Wattamaleo kijkt met een goed gevoel terug op de samenwerking met de trainer. "Ik heb nooit een probleem met Verbeek gehad. Hij houdt er van om met jonge jongens te werken en geeft ze een kans. Helaas debuteerde ik niet op mijn positie op het middenveld, maar als vleugelverdediger. Als ik in het eerste elftal van Feyenoord kan spelen, maakt het mij niet uit waar. Ook al moet ik in het goal gaan staan, dan ga ik daar staan."

Het daaropvolgende seizoen werd de middenvelder verhuurd aan stadsgenoot Excelsior. "Het was voor mijn ontwikkeling beter om veel wedstrijden te spelen en dat kon bij Excelsior. Ik kwam in een leuk team terecht met jongens als Luis Pedro, Kermit Erasmus, Ryan Koolwijk en Guyon Fernandez. Het team was een goede mix van ervaren jongens en talenten. Een blessure zorgde er echter voor dat ik een tijd niet kon spelen, dat was zonde. Ik heb daar veel last van gehad, ook in het volgende seizoen nog. Het was heel vervelend want ik had veel kunnen spelen."

Na zijn verhuurperiode bij Excelsior kreeg Wattamaleo slecht nieuws te horen vanuit de Kuip. "Feyenoord wilde niet met mij verder en ik kreeg geen nieuw contract. Je droomt er van om als basisspeler in het eerste van Feyenoord te spelen, maar ik was ook realistisch. Ik had bij Excelsior de kans om te laten zien wat ik kon en dat was niet genoeg. Het is zonde dat ik de stap naar basisspeler in het eerste niet kon maken, maar dat is nou eenmaal zo. Tijdens mijn periode bij Excelsior promoveerde de club en ik kon bij Excelsior blijven. Ik pakte die kans met beide handen aan want ik zou daardoor toch in de Eredivisie spelen."

Wattamaleo stond twee seizoen onder contract bij Excelsior. "Ik begon mijn periode bij Excelsior als vaste waarde in het elftal, maar verloor later mijn basisplaats. Ik kampte met blessures en dan is het daarna aan jezelf om te laten zien dat je wel in de basiself thuishoort. Ik ga niet de trainer de schuld geven, want het ligt over het algemeen aan jezelf. Als je de sterren van de hemel speelt, hoor je niemand die aan jouw kwaliteiten twijfelt. Als het allemaal niet zo lekker loopt, kan een trainer doen wat hij wil. Nogmaals, het ligt bijna altijd aan jezelf en niet aan anderen."

De middenvelder moest na zijn periode bij Excelsior weer opzoek naar een nieuwe club. "Ik had een liesbreuk gehad en was daar aan geopereerd. Ik had daar behoorlijk veel last van en daardoor was het moeilijk om een nieuwe club te vinden. Uiteindelijk had ik stages gelopen bij het Viborg FF in Denemarken en bij Go Ahead Eagels, maar zij vonden het lastig om halverwege de eerste seizoenshelft spelers aan te trekken. Ik ben toen gaan meetrainen bij AGOVV onder trainer Andries Ulderink", zegt hij. "Hij gaf mij de kans om fit te worden in de periode vlak voordat de club kapot ging, dus waar daar ook niets mogelijk. Toen belde Alex Pastoor, die toen trainer was bij NEC, want zijn selectie had last van veel blessures. Ik kende Pastoor nog van het tweede bij Feyenoord en mijn tijd bij Excelsior en had altijd een goede relatie met hem. Ik mocht een contract tekenen bij NEC en wist dat ik gehaald werd als reservespeler, maar ik was allang blij dat ik weer op niveau kon trainen. Ik speelde dat seizoen een paar wedstrijden en we zijn na dat seizoen zonder problemen uit elkaar gegaan."

Wattamaleo en Nelom, als spelers van Excelsior, in duel met oud-Feyenoorder Biseswar.

Wattamaleo vertrok daarna naar FC Volendam, waar hij nu nog steeds actief is. "Nadat ik bij NEC vertrok, toonde FC Volendam interesse. Volendam is altijd een mooie club geweest in de Jupiler League en ik ging op hun aanbieding in. Ik kon aan het begin van vorig seizoen veel wedstrijden spelen, totdat ik na de winterstop weer uit de roulatie raakte. Sindsdien kwakkelde ik met blessures, speelde af en toe maar over het algemeen liep het dat seizoen niet zo lekker. Het huidige seizoen zijn we weer met een schone lei begonnen en ik begon het seizoen als basisspeler. We wonnen de eerste wedstrijden van het seizoen wel maar het spel was niet goed. De trainer voerde een aantal veranderingen door in het elftal en ik was daar slachtoffer van en liep daardoor een beetje achter de feiten aan."

"Als je niet bij de selectie zit, moet je de motivatie uit jezelf halen. Ik heb al enige ervaring in de voetbalwereld en weet dat sommige dingen eenmaal zo lopen. Nogmaals, je moet knokken, bikkelen en wachten op de kans. Die kans kreeg ik later het seizoen, maar ik pakte ongelukkig twee gele kaarten tegen Achilles ‘29. Het was een Belgische scheidsrechter die een ongelooflijk slechte beslissing nam. Sindsdien heb ik niet meer bij de selectie gezeten en werd mij verteld dat mijn aflopende contract niet verlengd gaat worden omdat dat de club zich gaat richten op jongens die wel potentie hebben voor de toekomst."

Wattamaleo kan dus opnieuw op zoek naar een nieuwe werkgever. "Ik moet het er nog over hebben met mijn zaakwaarnemer, maar je weet dat de kans aanwezig is dat het lastig zal worden omdat ik weinig speel. Je weet alleen nooit hoe het gaat lopen, er zijn genoeg jongens die in een uitzichtloze situatie zaten maar toch een mooie transfer wisten te maken. Henk Veerman bijvoorbeeld, hij speelde vorig seizoen nauwelijks bij Volendam en was op weg naar een amateurclub. Hij scoorde vier keer in de laatste wedstrijden van het seizoen en toen was er opeens wel geld voor een nieuw contract. Afgelopen winter maakte hij de overstap naar sc Heerenveen. Ik probeer mij echter ook op zakelijk gebied te ontwikkelen zodat ik niet stil sta. Ik wil als persoon ook groeien en daar ben ik nu mee bezig, je moet een plan B hebben."

"Een club in het buitenland zou hartstikke mooi zijn, daar sta ik wel voor open. Je hoort echter wel verhalen van jongens die in het buitenland spelen en daar tegen problemen aanlopen. Ik wil niet een vergeten voetballer worden die bijvoorbeeld in een grot in Hongarije woont, want dat schiet niet op. Misschien krijg ik wel een mooie kans aangeboden, wie weet."

Wattamaleo, als speler van FC Volendam, in een oefenduel tegen Roda JC.

Als Wattamaleo terugkijkt op zijn tijd bij Feyenoord, doet hij dat met een goed gevoel. "Ik heb daar zo’n leuke tijd gehad en veel geleerd. Ik baal echter wel dat mijn ontwikkeling niet is doorgezet zoals ik had gehoopt. Ik had er meer uit willen halen, maar mijn ontwikkeling stagneerde en dat is vervelend. Het heeft met verschillende dingen te maken, waar je wel of geen invloed op heb. Als je niet het grote supertalent bent, moet je iets extra’s brengen en als je dat niet altijd doet, gaat het lastig worden. Fer en Wijnaldum waren bijvoorbeeld wel die grote talenten en zij hebben die stap uiteindelijk wel kunnen maken."

"Ik volg Feyenoord nog altijd, als voetballer maar ook zeker als supporter. Ik ben geen diehard supporter en heb ook geen seizoenkaart maar als Feyenoord wint, ben ik wel blij. Ik ben Rotterdammer en blijf voor altijd Feyenoorder, dat gaat nooit meer weg. Als er een speelronde in de Eredivisie is, kijk ik altijd eerst wat Feyenoord gedaan heeft. Ik zal altijd een zwak voor Feyenoord blijven houden."

Lees ook de andere interviews met oud-jeugdspelers van Feyenoord:
Kevin Gomez Nieto: "Het is een droom om ooit voor of tegen Feyenoord te spelen"
Shabir Isoufi: "Hij wordt ooit trainer van Feyenoord 1"
Mitchell Schet: "Feyenoord, de fans en het stadion zijn hartstikke mooi"
Glenn Kobussen: "Er was financieel niets mogelijk, dus ik moest weg”