Voor het eerst sinds lange tijd speelt Feyenoord donderdagavond weer tegen een Roemeense club. De Rotterdammers gaan voor de Europa League op bezoek bij FCSB, waar nog nooit eerder tegen werd gespeeld. Oud-Feyenoorder Ioan Sabau zal het duel in zijn thuisland met extra interesse volgen. In gesprek met het Algemeen Dagblad benadrukt hij dat het voor Feyenoord niet makkelijk zal worden.
Sabau is na zijn voetbalcarrière het trainersvak ingerold en is recentelijk opgestapt bij zijn laatste werkgever. "Dit seizoen wilde ik daar als trainer vechten voor de landstitel in Roemenië, maar ik besefte dat ik met de spelersgroep niet in staat was om te knokken voor het grote doel dat wij hadden gesteld. Ik ben in oktober opgestapt. FC Universitatea Cluj is de club van mijn jeugd; als trainer slaagde ik erin om na vijftig jaar weer eens Europees voetbal te spelen. Maar nu ben ik er weg."
In 1990 vertrok Sabau als voetballer uit Roemenië voor een avontuur in Rotterdam. Dat de Roemeen kan terugblikken op zijn tijd bij een club als Feyenoord, doet hem al heel goed. "Feyenoord zit in mijn hart, laat daar geen misverstand over bestaan. Met mijn vrouw en mijn toen nog kleine zoon Tudor en dochter Anita streek ik neer in Steenbergen. Toen ik Feyenoord twee jaar later verliet, stonden er honderden Feyenoord-supporters in dat kleine dorpje. Ze vroegen of ik wilde blijven. Dat was zo'n indrukwekkend moment."
Vol trots vertelt Sabau hoe mooi het was om toegezongen te worden in De Kuip. De voormalig middenvelder won twee keer de KNVB-beker en was onder Arne Slot nog te gast. Gido Vader, manager internationale betrekkingen bij Feyenoord, regelde zelfs dat Sabau het veld mocht betreden. "Een jaar of twee geleden ben ik nog eens terug geweest in het stadion. Toen kwamen al die herinneringen terug. Ik werd heel emotioneel op dat moment."
Na zijn eerste seizoen verliep het moeizaam voor Sabau bij Feyenoord. De middenvelder brak zijn been en buiten het veld waren er problemen met het betalen van zijn salaris, dat gedekt zou worden door hoofdsponsor HCS. "Maar Feyenoord bleef en blijft geweldig. Ik ben dankbaar dat ik er heb mogen spelen en ik vind het een eer dat ik nog eens terug kan blikken op mijn tijd daar."
In zijn tweede seizoen kreeg Sabau veel hulp van ploeggenoten. "De naam Arnold Scholten schiet mij dan snel te binnen. Hij hielp mij waar hij kon. Maar ook Regi Blinker en Gaston Taument. En van de trainers Pim Verbeek. Ik voelde dat hij dicht bij mij stond." Dat van zijn vier trainers, Gunder Bengtsson, Verbeek, Wim Jansen en Hans Dorjee, niemand meer in leven is, wist Sabau nog niet. "Dat doet heel erg pijn," reageert hij.
Lees het artikel op de mobiele website