Altijd maar weer Colin Kazim-Richards. Wat doét die man bij Feyenoord? Zondagmiddag weer, die kans recht voor de neus van Cillessen. Mis. De zoveelste mislukte kans. Toch? Nee, Kazim was afgelopen zomer niet de gedroomde spits toen hij werd gepresenteerd. Trouwens, spits, hij voetbalde voorheen vooral als buitenspeler, en op de vraag waarom hij in zijn carrière amper gescoord had, antwoordde hij dat hij simpelweg nooit als spits was opgesteld.
De kritiek op Feyenoord was groot: moest hij Pelle gaan opvolgen? Was er echt niets beters? Vermoedelijk niet. Afgelopen week tekende Vidar Orn Kjartansson, de jonge topscorer van Noorwegen, een contract in China. Ook Feyenoord volgde hem. Maar tegen een jaarsalaris van de rond de anderhalf miljoen euro, wat hij bij Tianjin Teda gaat verdienen, valt niet te concurreren.
De kritiek op Kazim-Richards blijft groot. Vrijwel elke zelfrespecterende voetbalanalist heeft inmiddels zijn twijfels al over hem uitgesproken, tegen het vermoeiende aan. Het was dan ook een opluchting toen Bert van Marwijk en Dick Advocaat het zondagavond bij Studio Voetbal voor Kazim opnamen. Terecht, denk ik. Hij is namelijk essentieel in Feyenoords tactiek.
Het klinkt misschien raar, maar voetballend was het vertrek van Graziano Pelle afgelopen zomer een blessing in disguise. Pelle scoorde veel, maar de tactiek was volledig op hem gericht: Joris Mathijsen speelde de lange bal van achteruit naar de spits, die de bal vasthield in afwachting op aansluitende medespelers. Dan verlegde hij het spel naar de flanken of nummer 10 Immers, en volgde eventueel een kans of goal. Goed voetbal was het niet.
Onder Rutten is dat anders. Zoals ik al eerder schreef wil hij vlot combinatiespel zien. Dat is op zich redelijk succesvol: tactisch staat Feyenoord beter dan welk seizoen ook deze eeuw, het voetbal ziet er prachtig uit en er worden veel kansen gecreëerd (alleen Vitesse en PSV creëren er meer). Doordat Feyenoord veel minder de lange bal speelt, kunnen spelers als Van Beek en Kongolo zich beter ontwikkelen. Dat geldt ook voor Clasie, die meer nog dan vorig seizoen de heerser is op het middenveld, met een enorme hoeveelheid (succesvolle) passes. Hij komt meer aan voetballen toe, en dat maakt hem uiteindelijk ook een betere voetballer die straks in een grotere competitie beter mee komt.
Maar ook Kazim is belangrijk. Of misschien wel: is juist belangrijk. De kritiek dat hij veel teveel kansen mist klopt feitelijk gewoon niet: zoals data-analist Tijs Rokers berekende, had Pelle vorig seizoen 117 doelpogingen nodig om 21 goals te maken, een rendement van 18%. Kazim scoorde 7 keer uit 44 doelpogingen, een rendement dat maar iets lager ligt; 16%. Bovendien is Kazim het sluitstuk van Rutten's positiespel: met de rug naar de goal ontvangt hij de bal en, zoals bijvoorbeeld gisteren op Boëtius, kopt de bal door naar een dieper staande speler, of legt de bal terug, zoals op El Ahmadi die daarna de 2-0 binnenschoot tegen Sevilla.
Het is te simpel en niet eerlijk om alle schuld op Kazim te schuiven. Hij is een beetje een ander type spits dan Pelle, maar doet het niet zoveel minder: in Rutten's positiespel past hij prima en is hij effectief. Bovendien creëert hij meer dan menig andere Eredivisie-spits; dit seizoen al 24 kansen. Mark Uth en Michiel Kramer, door sommige supporters als goede Feyenoord-spitsen gezien, doen het veel minder: ze creëerden 15 en 11 kansen en zouden ook niet in het Feyenoord-systeem passen. Ik vind het typische Eredivisie-spitsen: matige voetballers, goede afmakers. Het zijn spitsen die niet, zoals Pelle en ook Kazim, met hun rug naar de goal spelen en zo gevaarlijke situaties creëren, maar spelers die afwachten tot er vanaf de flanken een bal komt.
Het gebrek aan doelpunten is dan ook niet alleen de schuld van Kazim, die de bal er tegen Ajax best in had mogen schieten, maar een collectief probleem. Het rendement van spelers als Boëtius, Immers, Manu en El Ahmadi ligt veel te laag. Ik denk dat Immers handelingssnelheid en inzicht mist om in dit team te renderen, omdat zijn rol ingewikkelder is geworden dan vorig jaar, toen hij aanvallend vooral de afvallende bal van Pelle moest opvangen. Vorig seizoen was 58% van zijn schoten op doel gericht, dit seizoen slechts 34%. Zijn moyenne is dit jaar 0,25 doelpunt per wedstrijd, vorig seizoen 0,37. Iemand als Vilhena, maar ook Toornstra en Achahbar, zouden die geavanceerde rol denk ik beter invullen én een hoger rendement hebben.
Kortom: het is kortzichtig alle schuld op Kazim te schuiven. Zijn rendement is niet verkeerd, hij creëert redelijk veel kansen en is belangrijk is Rutten's positiespel. Het gebrek aan doelpunten is een collectief probleem. Het rendement van andere spelers moet omhoog, én Kazim moet beter bereikt worden vanaf de flanken. Colin Kazim-Richards verdient dan ook meer krediet - en meer kansen.
Geschreven door Mark Lievisse Adriaanse voor Feyenoordnet.nl
Plaats reactie
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties