Na een mislukte poging om trainer te worden bij ADO Den Haag is het behoorlijk rustig rond Dirk Kuyt. De hattrickheld van de kampioenswedstrijd in 2017 focust zich nog altijd op een carrière als trainer, maar wil nu eerst zijn diploma’s halen. In de tussentijd verschijnt hij slechts zelden in de media. Vlak na de derby tegen Everton spreekt hij met zijn voormalige club Liverpool.
In een podcast van de club gaat hij onder andere in op zijn overgang naar The Reds. Na een mooie periode bij Feyenoord, waarin Kuyt 81 doelpunten maakte, vertrok hij zonder prijs. Hij maakte als topscorer van de Rotterdammers de overstap naar Engeland. ''Ik heb drie jaar bij Feyenoord gespeeld. Toen belde Rafa Benitez mij vlak voor het WK in 2006 om te vragen of ik naar Liverpool wilde komen. Ik vertelde hem: ''Als je wil, zou ik nu gelijk de fiets nemen''!''
Liverpool was niet de eerste Engelse club die zich had gemeld. Martin Jol en voorzitter Daniel Levy probeerden Kuyt een jaar eerder op Deadline Day te overtuigen van een overstap naar Tottenham Hotspur. ''Ze wilden me hebben en boden het bedrag dat Feyenoord wilde hebben. Maar ik voelde me er niet goed bij. Als ik was vertrokken, zou Feyenoord niet genoeg tijd hebben gehad om een vervanger te halen. Ik dacht ook: als ze me echt wilden, hadden ze eerder moeten komen. Ik besloot niet te gaan en dat was een goed besluit, want een jaar later kreeg ik de kans om voor Liverpool te spelen. Daarmee kwam een droom uit.''
Kampioenswedstrijd
Na een succesvolle periode bij Liverpool en Fenerbahçe keerde Kuyt terug naar De Kuip. De Engelsen willen vooral alles weten over de beladen kampioenswedstrijd tegen Heracles Almelo. ''Je kunt eindeloos praten over tactiek en details, maar
uiteindelijk heb je altijd een beetje geluk nodig om iets te bereiken. In de eerste
kampioenswedstrijd tegen Excelsior speelde ik niet. De weken ervoor was ik mijn
plek verloren. Daar was ik niet blij mee, oké dat gebeurt. Vijf minuten voor
tijd krijgt mijn vervanger een gele kaart, waardoor hij geschorst was. Dat was
de reden dat ik de tweede kampioenswedstrijd wel speelde, anders had het verhaal
misschien heel anders gelopen.''
Vervolgens praat de geboren Katwijker met nog altijd veel emotie over hét doelpunt van zijn leven. ''Na 41 seconden scoorde ik. Het was ongelooflijk, het publiek was zo intens. Er was zo veel emotie in het stadion. Het gevoel toen ik scoorde, was het beste gevoel dat ik ooit gehad heb na een doelpunt. Ik wist niet meer waar ik was, zo blij was ik. Ik draag m’n vader altijd met me mee. Ik voelde dat hij meekeek, dus ik hoop dat hij mijn doelpunten heeft gezien in die laatste wedstrijd.''
Plaats reactie
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties